Wie kent goede voorbeelden van specialistische jeugdhulp als vrij toegankelijke algemene voorziening?

Voor een gemeente in Zuid-Holland werk ik mee aan een inkooptraject waarbij de specialistische jeugdhulp naar voren wordt gehaald - onder andere door deze vrij toegankelijk te maken. Hier is in de afgelopen jaren enige ervaring op gedaan. Professionals zijn tevreden over het gemak waar mee kan worden samen gewerkt. Inwoners ervaren het gemak van de samenwerking tussen professionals. En lokale teams kunnen laagdrempelig op de specialist terugvallen. Maar het is niet alleen makkelijk. Er ontstaan bijvoorbeeld nieuwe grenzen of schotten, en met het gegeven vertrouwen neemt het verantwoordingsgemak niet perse toe. Toch zien we hierin een kans om de jeugdhulp dichter bij de inwoner te organiseren en te normaliseren. En in het organiseren van de samenwerking tussen stevige lokale teams en expertise invulling te geven aan een deel van de hervormingsagenda. 

Zijn er gemeente die hier ook ervaring mee hebben? Kunnen jullie successen, leerpunten, kansen en risico's delen? Willen jullie je ervaring delen? Wat kunnen anderen van jullie leren?